Nog 1,5 maand en dan gaan we naar het WK in Zweden! Wait what? Het WK? In Zweden? En wie is we?
Even bij het begin beginnen
Ongeveer drie maanden geleden kwam Martijn bij Sebas, Carly en mij aan met het NK functional fitness. Dat werd dit jaar voor het eerst georganiseerd. Via het NK functional fitness kan je jezelf als individu of met een team plaatsen voor het WK functional fitness in Zweden. Het WK heeft vorig jaar ook al plaats gevonden, maar dit is het eerste jaar dat Nederland mee doet. Omdat het het eerste jaar is en het bereik nog niet zo groot was, dachten we destijds wel dat het realistisch zou zijn om ons te kwalificeren voor het NK. Er gingen na de online kwalificaties namelijk vijf teams door, waarna er één door zou gaan naar het WK, in Zweden dus. Met deze instelling gingen wij op de valreep de workouts voor de kwalificaties in.
Op de laatste dag van de kwalificaties deden we alle drie de workouts op één dag, meer tijd hadden we namelijk niet. Sommige workouts individueel en sommige in teamverband, waarvan een zelfs synchroon! Alles wat we hadden hebben we toen gegeven en werd vast gelegd op camera (dit is vaak een vereiste). Hopelijk was het genoeg…
De volgende dag
De dag er na werden de scores van de kwalificaties bekend gemaakt door middel van een leaderboard. En wat bleek, we waren door! Niet alleen naar het NK, maar ook naar het WK. Hoe dit heeft kunnen gebeuren kan ik zelf ook nog niet helemaal bevatten, maar wat al snel duidelijk werd is dat wij het enige team waren die deel hadden genomen aan de kwalificatie! En daarmee automatisch ‘Nederlands kampioen’ waren geworden. Alleen individueel waren er meerdere atleten die zich hadden aangemeld.
Het Nederlands Kampioenschap
Ondanks dat we dus sowieso al door waren naar het WK, en geen concurrentie hadden, mochten we gelukkig toch meedoen aan het NK dit jaar. We deden ieder individueel mee aan het NK en deelden met zijn vieren een heat, wat toch nog een beetje team gevoel creëerde. Het NK is inmiddels een paar weken geleden, ik ben een beetje aan het idee gewend dat we écht naar het WK gaan en ondertussen is het ook wel algemeen bekend dat het gaat gebeuren, dus was het tijd om erover te gaan schrijven. Dit bizarre verhaal is namelijk te bijzonder om zo te laten gaan.
De voorbereidingen zijn inmiddels in volle gang en maandag beginnen we met een nieuw schema om de laatste 1,5 maand in te gaan, over een week gaan we een weekje op trainingskamp in Malta. Daarnaast moet er nog van alles geregeld worden voor het WK. De aankomende weken zal ik wekelijks een dagboek bijhouden waarin ik schrijf over de weg naar het WK.
Want eerlijk is eerlijk, deze once in a lifetime opportunity maakt me enthousiast, trots, maar ook een beetje angstig. Ik vind mezelf nog lang niet goed genoeg om aan zoiets groots deel te kunnen nemen, sterker nog dat ga ik misschien (waarschijnlijk) nooit worden! Maar deze ervaring kan ik niet aan me voorbij laten gaan toch? Bovendien vind ik het zo bijzonder dat ik dat mag delen met mijn (inmiddels) goede vrienden en buddy’s Martijn en Carly, maar zeker ook met mijn grote liefde Sebas. Zien jullie het al voor je? Als het WK functional fitness over jaren misschien wel een Olymische sport is geworden, wij tegen onze kinderen kunnen zeggen ‘’ja, daar hebben je ouders vroeger ook gestaan, samen’’. Ik kan het zelf nog niet geloven en heb geen idee wat er op me af gaat komen de komende maanden, maar ik weet wel dat ik ieder moment in me op ga nemen en er eindeloos van ga genieten. En misschien ook een beetje huilen, maar ook dat hoort er bij… toch?
Hebben jullie tips of vragen voor mij en/of mijn teamleden? Stuur dan gerust een berichtje want we kunnen alle hulp gebruiken!
On to great adventures…