CrossFit Games Opens 19.5t Het zit er op!

De Open 2019 zit erop! De laatste workout van dit jaar bestond, net als alle jaren ervoor uit veeeel thrusters! Deze keer in combinatie met chest to bar pull ups, een slopende variant! In ieder geval voor mij…

Zo snel mogelijk moest je, met een time cap van 20 minuten , de volgende workout afmaken:

33 thrusters, 33 C2B pull ups

27 thrusters, 27 C2B pull ups

21 thrusters, 21 C2B pull ups

15 thrusters, 15 C2B pull ups

9 thrusters, 9 C2B pull ups

Ik wist dat ik voor deze workout niet ging afmaken in 20 minuten en daarom alle tijd nodig zou hebben. Maar dat was oké. Wat ik van tevoren niet helemaal had voorzien, was dat mijn ademhaling al na drie minuten zoek zou zijn. 

Je begrijpt dat dat nog 17 lange minuten werden, met alle mentale ongemakken van dien. Mijn score was oké, maar mijn doel had ik niet bereikt. Ik deed mijn eerste poging pas op zondag en mede daardoor had ik maar een poging om een score neer te zetten voor 19.5. 

Deze laatste workout was eigenlijk wel een allesomvattende samenvatting van mijn prestaties in de Opens dit jaar. Goed gevochten, maar de omstandigheden waren niet bepaald rooskleurig. Ik ben niet echt ontevreden over mijn prestaties, maar echt trots ben ik eigenlijk maar op één workout van dit jaar. 

Met deze workout behaalde ik een 308eplek in Nederland, waarmee ik in totaal op een 274eplek in Nederland ben geëindigd. Zeker niet waar ik aan het begin van deze vijf weken op gehoopt had, maar toch beter dan vorig jaar. Dat is ook wat waard, toch?

Terugkijkend op deze Open heb ik niet gepresteerd zoals ik had gehoopt en daarvoor zou ik zo drie oorzaken kunnen opnoemen/bedenken. Maar redenen verzinnen waarom ik niet voldeed aan mijn eigen verwachtingen, voelt op dit moment als excuusjes maken. En daarvoor ben ik niet begonnen met schrijven. Om beter te worden moet ik harder werken. Niet lullen maar poetsen.

Ik ben dit blog begonnen omdat ik dolgraag beter wil worden, maar dan bedoel ik ook écht beter. Ik wil de uitdaging aangaan en ervaren, met alle ups en downs die erbij horen, ik wil mijn ‘journey’ met jullie delen. Ik wil zoveel mogelijk mensen inspireren! 

Al het begin is moeilijk, dus ik zie het positief in. Dit jaar is het tijd om mijn dromen achterna te gaan. Het jaar zal gevuld zijn met kilometers roeien, heavy weights, mental breakdowns, misschien zelfs wel meerdere kilometers rennen en alles wat er bij ‘the road to RX’ komt kijken. Nog 47 weken om me voor te bereiden op volgend jaar! 

The CrossFit Games Open 19.4 een persoonlijke overwinning

Foto van barbellphotography van de Njoya League semi finals

Week 4, check! Eindelijk een workout die mij wat meer lag! Vorige week sprak ik uit dat ik niet presteerde zoals ik bij voorbaat gehoopt en zelfs verwacht had van mezelf. Deze workout kon ik dat gelukkig weer een beetje rechtzetten. 

De vierde workout van de Crossfit Games Opens bestond uit twee delen, met burpees, burpees en nog meer burpees. Met een timecap van 12 minuten moest je eerst drie rondes afmaken van 10 snatches en 12 burpees over the bar. Hierna moest je (verplicht) drie minuten rust nemen. Hard gaan dus, niet stoppen tot je zwarte sneeuw ziet. Na de drie minuten rust, mocht je door met drie rondes van 10 bar muscle ups en 12 burpees over the bar. 

Een snatch is een oefening waarbij je een halter van de grond naar een overhead positie moet brengen. Een snatch uitleggen met woorden is lastig, als je nog niet weet wat het is, bekijk dan hier wat deze oefening (en de rest van de wod) inhoud. 

Een burpee kennen we waarschijnlijk allemaal. In deze workout kwam er een andere variatie van de burpee, namelijk de burpee over the bar. Hierbij doe je een burpee, in plaats van dat je een sprong op je plek maakt terwijl je boven je hoofd in je handen klapt, maak je nu met twee voeten tegelijk een sprong over de bar. Deze vermoeiende oefening zorgt ervoor dat je je ademhaling al snel als sneeuw voor de zon verdwijnt.

De combinatie van deze twee oefeningen doet zeer en zorgt ervoor dat je na deze drie rondes erg blij bent met die drie minuten rust. Voor mij waren die drie minuten precies genoeg om even bij te komen en op te laden voor het volgende deel van de workout: bar muscle ups. 

Mijn bar muscle ups zijn niet zo steady, en ondanks dat ik ze al meerdere keren gedaan heb, zou dit de eerste keer worden dat ik bar muscle ups zou doen in een WOD. Spannend dus, want hoe zou het gaan met een lichtelijk vermoeid lichaam? Ik ging de workout zelfverzekerd, doch met een lichte spanning in. Ik wist dat ik er wel minstens één bar muscle up uit moest kunnen persen. Maar stiekem hoopte ik op meer.

De eerste poging deed ik op vrijdag. Met een tiebreak van 5.44 kwam ik aan bij de bar muscle ups. ‘’Hard zwaaien Eva, en als je boven bent kijk je gewoon naar beneden’’ sprak ik mezelf toe. Little did I know dat ik zo hard naar boven zou vliegen, dat ik mijn neus stootte toen ik naar beneden keek. Dat ging iets makkelijker dan gedacht..  Mijn neus stootte ik zo hard dat ik er een bloedneus aan over hield.. classic!  Dat kon me niks schelen, het deed wel pijn, maar ik was zo blij dat ik de eerste gedaan had! Daarna volgden er nog 3, waardoor ik uitkwam op 4 bmu in totaal!

Ik was tevreden, maar het voelde alsof ik beter kon. Zondag was het tijd voor poging nummer 2. Mijn tiebreak verbrak ik met 22 seconden(!) waarmee ik uitkwam op 5.22. Dit was goed, als ik nu 4 bmu zou doen zou ik mijn score al verbeterd had. Na drie minuten rust was het tijd om te shinen. 

Mijn eerste poging ging redelijk goed, maar voelde minder makkelijk als de vorige keer. De tweede poging zwierde ik per ongeluk met mijn voet tegen de zijkant van het rek, NO REP! Na een paar keer ademhalen sprong ik in de bar voor de derde poging. MIS. Hier sloeg de paniek toe. ‘’Wat nou als ik geen 4 muscle ups haal?’’ Dan was alle pijn en moeite en de verbeterde tiebreak van net voor niks geweest. Ik vloekte even hardop (oeps) en probeerde mijn negatieve gedachtes de baas te blijven. Poging 4 herpakte ik mezelf, voor ik het wist was ik boven. ‘‘Dat waren er al 2, nu nog 2 en dan heb je verbeterd’’ dacht ik bij mezelf. Op dat moment had ik nog 2 minuten en 10 seconden over, dat moet haalbaar zijn. Ik hou een kleine speech voor mezelf en probeerde er nog één, ook deze was mis. ‘‘Hard swingen en dan naar beneden kijken, HARD swingen en naar beneden kijken, stoot die neus maar’’ zeg ik nog een paar keer tegen mezelf. Ik doe de beweging een keer terwijl ik op de grond sta om mezelf er nogmaals aan te herinneren. Ik spring en swing zo hard als ik kan, YES, dat was rep 3. ‘´Nog zo een, even ademhalen en dan doe je het gewoon, jij kan dit.´’ Het spookt allemaal door mijn hoofd voordat ik mezelf de bar in werp. Het lukt, ik heb verbeterd. Er valt een last van mijn schouders en ik heb nog een minuut over. Nog één muscle up, of misschien zelfs wel twee is haalbaar. Ik maak nog een paar keer de beweging die ik moet maken als ik boven ben, op film ziet dit eruit als een beroerde buiging, maar who cares, het helpt! Muscle up nummer 5 is gedaan en ik krijg een grote grijns op mijn gezicht. Nu heb ik écht verbeterd. Carly, Martijn en Sebas staan met zijn drieën voor me te juichen, wat moest ik toch zonder deze mensen! Ik doe nog een zesde poging en ik faal, maar het maakt niet meer uit. Ik heb mijn oude score verbeterd én een mentale strijd van mezelf gewonnen. 

Ik eindigde met deze score op een 178eplaats in Nederland, mijn beste finish tot nu toe. Overall sta ik in Nederland nu op een 307eplek, nog onder mijn streven , maar wie weet wat de laatste workout ons brengt…

The CrossFit Games Open 19.3: Ik voldoe niet aan mijn eigen verwachtingen

Week 3 is voorbij, we zijn al over de helft van de Open! Wat er goed gaat, maar misschien nog wel belangrijker, wat er eigenlijk niet zo goed gaat. Dat waren vorige week de ‘double unders’, die week er voor was ik gewoon niet fit, en deze week kwam ik mezelf tegen bij de handstand push ups. Eerlijk is eerlijk, ik had eigenlijk gedacht dat ik het beter zou doen dan wat ik tot dusver gepresteerd heb.

Een handstand push up is een oefening waarin je jezelf opdrukt terwijl je op je handen tegen de muur staat. Bij een gewone handstand push up mag je jezelf nog omhoog schoppen. Deze keer moest de handstand push up ‘strict’ zijn. Dit betekent dat je niet mag schoppen en jezelf slechts mag uitduwen. Je begrijpt dat dit ontzettend veel kracht kost! Daarnaast is het ook belangrijk dat je de rest van je spieren, zoals je core ook goed aanspant tijdens deze oefening. Naast kracht is techniek dus ook van belang. 

De workout begon met overhead walking lunges, hierbij hou je een dumbell, voor de vrouwen 15 KG, met één arm boven het hoofd. Dit kost aardig wat balans en is natuurlijk zwaar voor je benen, maar ook je schouders krijgen het te verduren met deze oefening. 

Wanneer je 200 ft (60 m) gelopen had, mocht je door naar de box step ups. Deze moesten ook met de 15 KG dumbell uitgevoerd worden. Wanneer je de dumbell in je handen houd wordt het extreem zwaar voor je onderarmen en schouders, het handigste is dus om de dumbell in je nek te leggen. Dit kost je een stuk minder kracht. 

Wanneer je 50 dumbell step ups voltooid had was het pas tijd voor de strict handstand push-ups. Dit is iets waar veel mensen, waaronder ik, op vast lopen. Daarom hebben ze na de box step-ups een ‘tiebreak’ ingevoerd. Dit betekend dat je de tijd waarop je klaar bent met de box step ups moet noteren. Onder de mensen met dezelfde score, word je dan beoordeeld op je tiebreak. 

De handstandpush ups kreeg ik er helaas niet uitgeperst, het was gewoon te zwaar. Erg zuur als je je bedenkt dat ik deze enkele maanden geleden nog wel gedaan kreeg. Ook wel weer begrijpelijk als je eraan denkt dat ik de laatste 5 weken mijn armen en schouders heb moeten ontzien (Op de Opens na dan..) vanwege geïrriteerde onderarmen. Ook dat hoort helaas bij de sport. 

Ik eindigde mijn workout met een score van 90 reps en een tiebreak van 5.44 min. Zo werd ik weer wat wijzer; mijn strict handstand push-ups hebben óók nog wat werk nodig. Die score leverde mij een 340eplek op onder de dames in Nederland. Tot nu toe plaats ik me iedere week weer wat hoger, laten we hopen dat dat zo blijft!

Om deze blog af te sluiten wil ik nog even kwijt hoe trots ik ben op mijn vriend! Sebas begon de Opens niet zo lekker met een 218eplek in Nederland, herstelde met een 22eplek in 19.2 en presteerde het om 9e(!!!) van heel Nederland te worden met de laatste workout! Hij kwam door alle 50 handstand push-ups heen en presteerde het zelfs nog om enkele meters handstandwalk te maken. That’s my man! Hij staat nu in totaal 50evan Nederland. Eindigen in de top 50 is zijn doel voor dit jaar. Ik denk dat dat hem wel gaat lukken! 

The Crossfit Games Opens 19.2, facing the enemy; double unders

Een goed begin is het halve werk, deze left-over vegan chocolade taart at ik als ontbijt voor mijn beste poging van 19.2!

Sinds ik ben begonnen met CrossFit zijn speed ropes en ik niet al te beste vrienden. Ik begon met single unders, wat me al de nodige moeite kostte. Laat staan de double unders die ik daarna onder ogen moest komen. Vorig jaar in de Opens waren mijn benen rijkelijk voorzien van rode en pijnljke striemen. Dat heb ik dit jaar gelukkig niet meer gehad, progress!

19.2 bestond uit 25 Toes to bar, 50 double unders en 15 squat cleans. Hiervan moest je twee rondes afmaken in 8 minuten. Wanneer je dit behaalde binnen de time cap, kreeg je 4 minuten extra de tijd om nog een ronde af te maken. Zo kon je doorgaan tot 18 minuten en werden het steeds minder cleans met zwaardere gewichten. Ben je benieuwd hoe zo’n workout er nou uit ziet inclusief instructievideo’s? Klik dan even hier

Voor mij duurde de workout helaas maar 8 minuten. Na drie(!) pogingen in vier dagen ben ik tot 121 reps gekomen. Dat zijn 6 double unders in de tweede ronde. 

Zonde, want de toes to bar in deze workout gingen niet slecht, evenals de squat cleans met 36 KG. Ik had een goed plan. Namelijk ‘kleine’ setjes toes to bar en singles op de squat cleans. Zo kon ik zo lang mogelijk mijn onderarmen sparen en kon ik mijn ademhaling enigszins onder controle houden. Dit deel van de workout ging gelikt. 

De double unders daarentegen was gewoon gaan. Zoveel mogelijk herhalingen doen tot ik weer zou trippen. Dit verschilde van setjes van 10 tot mislukte pogingen van 1 of zelfs geen! 

Nu ben ik wel benieuwd, maak jij altijd een game plan als je een WOD gaat doen? 

De tweede week van de Opens zit erop, uiteindelijk behaalde ik met deze workout een 329eplek in Nederland, wat me ‘overall’ een 394eplek in Nederland en 31.973eplek wereldwijd oplevert. Dat is in ieder geval al beter dan de eerste week. Laat de rest maar komen…

Oh en, will work on double unders everyday until summer!